ΙΣΤΟΡΙΑ

Η capoeira προέρχεται από τη Βραζιλία αλλά θεωρείται αφρο-βραζιλιάνικη λόγω της σύνδεσής της με την αφρικανική κουλτούρα μέσα από τη δουλεία. Το 16ο αιώνα όταν Πορτογάλοι άποικοι έφτασαν στη Βραζιλία, είχαν ανάγκη από ένα τεράστιο εργατικό δυναμικό για να εκμεταλλευτούν τους πλούσιους πόρους της. Συνεπώς, βασικός σκοπός τους ήταν να καταστέλλουν τους βραζιλιάνους Ινδιάνους, προκειμένου να τους χρησιμοποιήσουν σαν σκλάβους. Ωστόσο, αυτό δεν εκπληρώθηκε σύμφωνα με το σχέδιό τους, καθώς οι ιθαγενείς είτε δραπέτευσαν ή πέθαναν στην αιχμαλωσία.

Το επόμενο σχέδιο των Πορτογάλων ήταν να εισάγουν σκλάβους πάνω από την Αφρική. Οι Αφρικανοί σκλάβοι είχαν τρεις διαφορετικές προελεύσεις και πιστεύεται από κάποιους ότι η ομάδα Bantu από την Αγκόλα ίδρυσε αυτό που σήμερα είναι γνωστό ως Capoeira.

Κατά τον 17ο αιώνα όταν οι Ολλανδοί έλεγχαν ορισμένα τμήματα της Βραζιλίας, είχαν αρκετές μεγάλες διαφορές με τους Πορτογάλους, γεγονός το οποίο οι σκλάβοι είδαν σαν ευκαιρία τους να ξεφύγουν, πράγμα που κάποιοι απόαυτούς κατάφεραν να κάνουν.

"it is a fight, it is dance..."

Στη συνέχεια εγκαταστάθηκαν σε μικρά αυτάρκη quilombos (χωριά) βαθιά στα βραζιλιάνικα δάση όπου μπορούσαν να ζήσουν ειρηνικά μακριά από τους καταπιεστές. Ωστόσο, τα quilombos δεν παρέμειναν κρυφά για πολύ καιρό, και οι απελευθερωμένοι Αφρικανοί έπρεπε συνεχώς να υπερασπίζονται τον εαυτό τους από επιθέσεις. Πιστεύεται ότι ένα μέρος της capoeira εξελίχθηκε από αυτό και χρησιμοποιήθηκε ως μια μορφή αυτοάμυνας.

Η CAPOEIRA ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΔΟ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Η Capoeira είχε κηρυχθεί παράνομη από τα τέλη του 19ου αιώνα από τον Βασιλιά Dom Joao VI, ο οποίος είχε πρόσφατα φτάσει στη Βραζιλία. Πίστευε ότι αν ήθελε να κατακτήσει τους Αφρικανούς θα έπρεπε πρώτα να καταστρέψει τον πολιτισμό τους και το αίσθημα της κοινότητας. Πιστεύεται ότι, προκειμένου να ξεπεραστεί αυτός ο νόμος, οι Αφρικανοί σκλάβοι ανέπτυξαν την πολεμική τέχνη και την μεταμφίεσαν ως χορό, ώστε οι ιδιοκτήτες σκλάβων να μην έχουν καθόλου επίγνωση ότι οι σκλάβοι στην πραγματικότητα προπονούνταν για μάχη.

Το 1888, όταν ψηφίστηκε ο χρυσός νόμος, η δουλεία καταργήθηκε επίσημα στη Βραζιλία. Ως αποτέλεσμα, πολλοί σκλάβοι ήταν άστεγοι και είχαν υποστήριξη από την κυβέρνηση ή δεν είχαν δουλειά για να εξασφαλίζουν τα προς το ζην, στρέφοντας προς στην εγκληματικότητα για να επιβιώσουν. Ως εκ τούτου, η capoeira που εξασκούσαν αυτοί οι άνθρωποι ήταν συνδεδεμένη με κλέφτες και απατεώνες, γεγονός το οποίο οδήγησε στην απαγόρευσή της. Μολονότι οι capoeiristas τιμωρούνταν όταν πιανόταν να παίζουν capoeira, η τέχνη συνέχισε να αναπτύσσεται ως μια παράνομη πρακτική.

"is a game, it is of war..."

Κατά τη διάρκεια του 1930 η capoeira υπέστη αρκετές αξιοσημείωτες αλλαγές. Πρώτον η capoeira αναγνωρίστηκε σαν ένα πραγματικό σπορ/πολεμική τέχνη από την κυβέρνηση της Βραζιλίας. Τότε δημιουργήθηκε η πρώτη ακαδημία capoeira στο Σαλβαδόρ, όπου διδάχτηκε η «τοπική» “Regional” capoeira. Η capoeira “Regional” δημιουργήθηκε ως αντίδραση στην άτσαλη Capoeira του δρόμου της δεκαετίας από το θρυλικό Mestre Bimba και είναι ένα στυλ capoeira που δίνει έμφαση στις πολεμικές πτυχές της τέχνης. Ο Mestre Bimba θέλησε να νομιμοποιήσει την capoeira ως μια μορφή αυτοάμυνας και ένα αθλητικό παιχνίδι, βελτιώνοντας την τεχνική ποιότητα των κινήσεων και δημιουργώντας ακολουθίες κινήσεων για προπόνηση που ήταν πολύ πιο γρήγορες και επιθετικές από το πρωτότυπο στυλ ‘Angola’. Αυτό το πιο παραδοσιακό στυλ της capoeira διδάχτηκε επίσημα από Mestre Pastinha λίγα χρόνια αργότερα.

Από το 1941 υπήρχαν σχολές όπου διδασκόταν είτε Angola είτε Regional, ή ακόμα και τα δύο, σε όλη τη Βραζιλία.Αργότερα, το 1974, η capoeira είχε γίνει τόσο δημοφιλής που στη Βραζιλία ανακυρήχθηκε ως το εθνικό άθλημα.

Η CAPOEIRA ΣΗΜΕΡΑ

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών, η capoeira γίνεται όλο και πιο δημοφιλής, καθώς είναι πολύ πιο προσιτή σε κυριολεκτικά οποιοδήποτε μέρος στον κόσμο μέσω του διαδικτύου και της τηλεόρασης. Από τη δεκαετία του 1970, οι Mestres (Μάστερ) βοήθησαν στην εξάπλωση της capoeira ταξιδεύοντας στο εξωτερικό και ανοίγοντας σχολές σε όλο τον κόσμο, καθιστώντας την μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες πολεμικές τέχνες.